14 apr 2009

My Super Sweet Fifty 2009.04.10


Dag van te voren te horen gekregen dat ik komend schooljaar naar het ABK Maastricht kan. Dit moest gevierd worden, jammer genoeg was dit niet op dezelfde avond maar daar maak ik geen probleem van. Op 11 april is de moeder van bart jarig en dit werd gevierd met een groot feest. Ze werd immers 50 dus dan hoort er ook een feest te zijn. Toen zijn pa jarig was werd het een groot suces dus ik keek hier ook wel naar uit. Tijdens het fietsen zag ik dikke onweer terwijl het gewoon lekker weer was. Ik zal alleen maar te hopen dat ik droog aan zou komen, dit gebeurde gelukkig ook. Bij het binnenkomen werd er al meteen een drankje in me handen geduwd. Hmmmm het bier ging er niet zo goed in dus het zou niet zo'n gekke avond worden. Een probleem was dat de obers hier wel voor zouden zorgen, zo stonden hun constant klaar met een nieuws glas als de mijne leeg was. En zo werd het alsnog een gekke avond.





Carla zit bij een koor en deze meiden moesten ook zingen en iedereen moest stil zijn. Dat was wel moeilijk na een paar drankjes. Na het koor begon de DJ met Sound Of Stereo, Midas en ik werden gek maar blijkbaar had Bart een paar cdtjes aan de DJ gegeven zodat de muziek tof zou zijn. Kei hard loos gaan op de dansvloer, zoals gewoonlijk!








Wat nog meer te zeggen over deze avond? De foto's zeggen genoeg denk ik zo. De terug weg heb ik wel weer wat meegemaakt. Zo stopte ik even om mijn urine te lozen maar ben even ingekakt. Na een tijdje wou ik weer verder gaan en was me fiets nergens te bekennen .. .. .. ZUUR!! Want ik moest nog 10 kilometer naar huis toe. Dus zo ging ik met de benenwagen op pad. Na 2km ben ik terug gegaan om nog eens goed te zoeken naar me fiets, zonder succes. Zo heb ik lekker genoten van een nachtwangeling... Uiteindelijk zag ik een van mijn collega's voorbij komen op zijn Puch. Ik zou eigenlijk ook moeten werken maar ik was pas om 7 uur thuis, tijd om te werken dus. Ik werd gebeld door een Portugese collega en hij vroeg waar ik was. Later gaf hij mijn baas en die zei dat de Portugees mij dacht te hebben zien lopen. Dit was goed mogelijk aangezien ik net pas thuis was. Geen werk voor mij, alleen maar slapen want brak dat ik was/er uit zag!

De volgende "ochtend" ging ik nog even terug om te kijken of me fiets nu wel ergens was opgedoken. Eerst met de bus met lekkere airco heen gegaan. Even nog wat verder gezocht als waar ik een stop heb gemaakt en dezelfde route weer naar huis gelopen. Dit keer geen 14 km maar wel 5. Toen naar huis met een bus waar de airco het niet deed . Een plus punt van dit uitstapje is dat ik mijn pet wel weer vond, die lag nog achter het viaduct...helemaal groet?? Ben ik gevallen ofzo?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten