4 mrt 2009

What Is The Time, Grandpa. . . (Les 16)

Ene watte?
Een relikwiehouder is een houder voor een voorwerp of wat dan ook dat erg dierbaar is voor je. Meestal is dat van een overleden persoon en heb je dit gekregen of overgehouden aan die persoon. Ik heb van mijn opa een heel doosje vol met "rommel" spulletjes die van hem zijn geweest. Hij was erg gelovig maar een rozenkrans vond ik te voorspelbaar. Maar zo vond ik ook zijn oude zakhorloge. Hier zit een hele herinnering achter waar ik de nadruk op wou leggen voor de houder.


Als eerste heb ik dus de herinnering helemaal naar boven gehaald. Zo ben ik met mijn opa voor het eerst met de trein gegaan op neven en nichten uitje. Dit deden opa en oma bij ieder kleinkind. Dan namen ze twee kinderen mee naar een dierentuin. Dit idee was dan altijd om met de trein te gaan en dit was mijn aller eerste keer met de trein. Puur toevallig weet ik nog dat opa de klokken van de stations nooit geloofde en altijd zijn zakhorloge tevoorschijn haalde. Nog meer toeval is dat er een oude locomotief op de achterkant van het klokje staat. Dit vond ik een mooie combinatie en was me verder nooit eerder opgevallen. Een herinnering aan opa die er voor mij duidelijk bij moest was de oude koekjestrommel. Altijd als wij bij hen waren werden we vol gepropt met koekjes tot we ze weer uitspuugde. Dan zorgde opa en oma er voor dat we ons beter voelde en begon het weer opnieuw. Dit is natuurlijk onzin maar koekjes kregen we als zuurstof.

Mijn eerste idee was om deze herinnering te combineren. Zo kwam ik op het idee om een ouderwets foute koekjestrommel aan te passen. Met een borstzak net zoals opa altijd had voor zijn klokje. Ook had ik nog een idee om een modeltrein te maken net zoals op het klokje en het klokje er in te verwerken. Maar deze zou de groots uitpakken.


Het klokje is altijd al kapot sinds ik hem heb. De achterkant zit los waardoor je de scharnieren goed kan zien. Zo kwam ik op het idee om een aantal tandwielen te maken waar het klokje tussen zit. Dit geeft een mooi beeld maar toch ging ik andere ideeën zoeken.


Niet alleen de achterkant van het klokje zit los maar ook de wijzers zijn afgebroken. Dit idee is vanuit hier ontstaan. Gewoon simpel een paar chique wijzers waar het klokje het draai as is.


Deze avond bracht een hoop herinneringen omhoog maar de herinnering aan het klokje moest duidelijk zijn vanuit het relikwie. Ik heb nog een variatie gemaakt op de trein. Een klok van het station. Ik houd erg van strakke vormen en de vorm van deze is vierkant maar toch rond en strak.


Ik heb nog eens goed naar mijn ontwerpen gekeken en zo ben ik tot de conclusie gekomen dat het eerste ontwerp het beste past bij mijn herinnering. Deze geeft mij een goed en duidelijk gevoel dat ik ook altijd bij opa had.


Het probleem was dat ik in de rommelhoek geen ouderwets foute koekjestrommel kon vinden. Dus ik ging naar de Action en daar hadden ze alleen maar effe felle trommels. Ik ging weer terug naar het Kunstencentrum en ging me een beetje vervelen. Ik vervolgde mijn zoektocht en kwam een sigarenblik tegen. Dit kon ik wel even gebruiken om het idee duidelijk te maken. TADA!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten